Η Αλέξια είναι μία διεθνώς αναγνωρισμένη και πολυβραβευμένη καλλιτέχνις, η οποία έχει τιμηθεί επανειλημμένα με χρυσούς και πλατινένιους δίσκους και έχει ερμηνεύσει ποικίλα καιετερόκλητα μουσικά είδη).Είναι, επίσης, conceptual Vocal Artist – τραγουδίστρια, συνθέτις, στιχουργός, κοινωνική ακτιβίστρια.
Έχοντας διανύσει μια μουσική πορεία40 ετών και έχοντας καταθέσει 45 ηχογραφημένους δίσκους, η Αλέξια έχει αναπτύξει το δικό της εκλεκτικό μουσικό ύφος και ήχο, βασισμένο στην Αυθεντικότητα. Οι πηγές της έμπνευσής της προέρχονταιαπό ένα μεγάλο φάσμα μουσικών ειδών, την Τζαζ την Κλασική μουσική, την ηλεκτρονική, την πειραματική, τον Αυτοσχεδιασμό, την Αβάντ γκαρντ, την Τριπ χοπ, τις μουσικές του κόσμου, την Γκόσπελ, τα Σπιρίτιουαλς την Φόλκ.
Οι εγγενείς φωνητικές της δεξιότητες, το προσωπικό της phrasing, δηλαδή η έκφραση και ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύει ένα τραγούδι, το ηχόχρωμα της φωνής και το βιμπράτο της, ενσαρκώνουν την ουσία του πρωτοποριακού ήχου της Αλέξιας. Ερμηνεύει με δεξιοτεχνία τα φωνητικά της άλματα , διαστήματα αβίαστα, αλλάζοντας τονικότητες ενώ ταυτόχρονα αυτοσχεδιάζει ώστε να αλλάξει τη μελωδία τον ρυθμό και την αρμονία, λυγίζοντας τις φωνητικές της χορδές, αποκαλύπτοντας τις εντυπωσιακές ψηλές και χαμηλές νότες της, οι οποίες εκτείνονται σετρείς (3) οκτάβες της αξιόλογης κοντράλτο φωνής της.Υπερβαίνει τα είδη που την επηρέασαν καιμετατρέποντάς τα σε ένα άλλο μουσικό είδος, δικό της, τα μεταφέρει στη σφαίρα της διανοούμενης αφαίρεσης, ανάγοντάς τα σε υψηλή τέχνη.
Εκτός από τη μεγάλη επιτυχία που έχει εδώ και δεκαετίες η Αλέξια η οποία «σύστησε»τη μουσική ΠΟΠ στον ελληνικό κόσμο με τον δίσκο της «ΑΛΕΞΙΑ», τον δίσκο που πούλησε τα περισσότερα αντίτυπα στην ιστορία της Μουσικής στην Ελλάδα, είναι γνωστή και για την ικανότητα της να μεταβαίνει από το ένα ενδιαφέρον μουσικό είδος στο άλλο, με μια ευκολία έμφυτη αλλά και επίκτητη μέσα από συνεχή μελέτη και εξέλιξη.
Επαρκείς γνώστες της Μουσικής, την έχουν αποκαλέσει «Μουσικό χαμαιλέοντα». Η Αλέξια, άρτια καταρτισμένη, έχει κερδίσει, επίσης, με τις γνώσεις και το ταλέντο της, τιμητική διάκριση για την αναβίωση του αυθεντικού ήχου και της μουσικής της κλασικής εποχής του Ελληνικού κινηματογράφου της περιόδου 1930 – 1960, όπου επιδεικνύει τη φυσική αίσθηση του swing που διαθέτει, μια ξεχωριστή φωνητική ρυθμική δεξιότητα η οποία αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για να μπορεί κάποιος να τραγουδήσει Τζαζ (Jazz). Η συνεχώς εξελισσόμενη φωνητική τεχνική της και ο άψογος τόνος, μαζί με τις εξαιρετικές ενορχηστρώσεις του σπουδαίου Κώστα Καπνίση εντοπίζονται στον πολλαπλά πλατινένιο της δίσκο «Η Αλέξια Ερμηνεύει τα Κλασικά», αναγνωρισμένο από το Billboard Magazine. Ο Δίσκος παραμένει ως ένας από τους Top 100 Παγκοσμίως.
Η Αλέξια, είναι η πρώτη γυναίκα τραγουδίστρια που εισήγαγε την αμερικανική Τζαζ στο ελληνικό κοινό, διευρύνοντας τα μουσικά όρια, μαζί με την καλλιτεχνική της εξέλιξη. Στην έκφρασή της τραγουδάει με τρόπο legato (μια τεχνική που σημαίνει συνεχή κίνηση ανάμεσα στις νότες), αλλά και rubato (που σημαίνει «να κλέβεις᾽»ρυθμικά μοτίβα τα οποία είτε προηγούνται είτε έπονται της θέσης ή της άρσης στο μέτρο). Τις πιο πάνω τεχνικέςμπορεί να ακούσει κανείς στον δίσκο της «Alexia in a Jazz Mood», στον οποίο συνεργάζεται με τον θρύλο της Τζαζ Chick Corea, σε μια εποχή που η Τζαζ υποστηριζόταν μόνο από την υπόγεια σκηνή , προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για τη Φωνητική Τζαζ στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Μιά ισχυρή και ηχηρή φωνή, η Αλέξια προσκλήθηκε από τον θρυλικό συνθέτη και εθνικό θησαυρό της Ελλάδας Μίκη Θεοδωράκη για συνεργασία, μετά που την άκουσε να τραγουδά στο Παναθηναϊκό Στάδιο για τα 70χρονα του. Στον διπλό δίσκο της Αλέξιας που ακολούθησε, το 1998 με τον τίτλο“Aλέξια – Μίκης Θεοδωράκης”, ο Θεοδωράκης εμπιστεύθηκε τις μουσικές γνώσεις, την προσέγγιση και τη διεύθυνση της Αλέξιας, για να πειραματιστεί με τον παραδοσιακό, τον κλασικό ήχο της μουσικής του, με την πρόσμιξη της Κλασικής, της Αβάντ γκάρντ, της Τζαζ, του Αυτοσχεδιασμού μαζί με περίτεχνες ενορχηστρώσεις τόσο ορχήστρας όσο και φωνητικές / χορωδιακές, δημιουργώντας ένα αριστούργημα ιστορικής αξίας και σημασίας. Αυτός ο δίσκοςέχει αξιολογηθεί ως η πιο πρωτοποριακή προσέγγιση της μουσική του Μίκη Θεοδωράκη που έχει γίνει ποτέ. Το προσωπικό στυλ έκφρασης με την υπογραφή της Αλέξιας, το μοναδικό της phrasing, η τεχνική της που μοιάζει με φωνητική άμπωτη και παλίρροια όπως ρέει, συνδέοντας νότες με στίχους, σε ένα έργο που αποτελεί πραγματεία στην ερμηνεία, εισήγαγε μια ολόκληρη μουσική γενιά στο έργο του συνθέτη και έγινε γνωστή ως μια από τις πιο δημοφιλείς καλλιτέχνιδες με τη μεγαλύτερη επιρροή στην Ιστορία της μουσικής του Ελληνισμού.
Σε όλους τους θεματικούς της δίσκους, η χαρακτηριστική φωνή της Αλέξιας, αναδεικνύεται άλλοτε με τον Δωρικό τρόπο ερμηνείας που διακρίνεται για τη λιτότητα , και άλλοτε με το ζεστό και πλούσιο ηχόχρωμα, το σαν καμπάνα βιμπράτο , το οποίο ελέγχει πολύ καλά και αλλάζει κατά βούληση, από γάργαρο νερό, σε τόνους που είναι μακριοί χωρίς να πάλλονται (long straight tones). Η τελευταία είναι μια τεχνική που την ηρεμεί κατά τη διάρκεια της παράστασης, όπως συνηθίζει να λέει η ίδια, που αναδεικνύει το φωνητικό διάνθισμα, εκεί που δεν το περιμένεις για να αποκαλύψει εν τέλει, τα βαθύτερα συναισθήματα της Αλέξιας για το πραγματικό, το βαθύτερο νόημα των στίχων, με χαμηλούς βαθιούς τόνους που ομαλά εναλλάσονται με ψηλούς.Η αβίαστη αυτή μετάβαση διακρίνει την Αλέξια και της προσδίδει αυθεντικότητα στον ήχο που την καθιστά άμεσα αναγνωρίσιμη.
Μη μπορώντας να τραγουδήσει το ίδιο τραγούδι με τον ίδιο τρόπο δεύτερη φορά, η Αλέξια βρήκε την απελευθέρωση της έκφρασης και της αληθινής της φωνής από τους περιορισμούς της παραδοσιακής, της συμβατικής δομής του τραγουδιού, με ένα εναλλακτικό τρόπο, χρησιμοποιώντας τη φωνή της και τραγουδώντας όπου εμπνέεται, δημιουργώντας τα “Voice Improvisation Series” (Κύκλοι Φωνητικών Αυτοσχεδιασμών), μια σειρά από δίσκους “Voice in Space” (Φωνή στον χώρο). Πρόκειται για παραστάσεις, για μουσικούς δημιουργικούς διαλόγους μόνο με φωνή, με φωνητική τέχνη (Vocal Art), ανάμεσα στην Αλέξια και τον εκάστοτε χώρο, με τα στοιχεία της φύσεως, (φωνή με άνεμο), με μουσικό όργανο και με ταλαντούχους μουσικούς, με ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, in situ. Η ικανότητα της Αλέξιας να χρησιμοποιεί τη φωνή της σαν μουσικό όργανο και να αυτοσχεδιάζει, την κατατάσσει σε μια ιδιαίτερη κατηγορία τραγουδίστριας, η οποία συνθέτει ενώ τραγουδάει ένα μουσικό είδος μοναδικό, μία ικανότητα που λίγες καλλιτέχνιδες την έχουν, όπως η Μπίλυ Χόλιντεϋ, η Μαρία Κάλλας, η Μπγιόρκ.
Η Αλέξια συνθέτει μουσική για κινηματογραφικές ταινίες μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ, όπως η ταινία Αμερικανικής παραγωγής «Olympia», για την ζωή και το έργο της βραβευμένης με OSCAR® Ολυμπίας Δουκάκη. Η φωνή της Αλέξιας ακούγεται επίσης στα Soundtracks σε τηλεοπτικές παραγωγές και σε Ταινίες στην Ευρώπη.
Η Αλέξια είναι αναγνωρισμένη από το The Recording Academy, τα GRAMMY® Awards, για τον δίσκο της «Birds Have To Fly», ως ο καλύτερος Τζαζ φωνητικός δίσκος.
Απολαμβάνοντας τον σεβασμό των συναδέλφων της, έχει συνεργαστεί με ορισμένους από τους σημαντικότερους μουσικούς της γης, όπως οι: Μίκης Θεοδωράκης, Τσικ Κορέα, Τζον Πατιτούτσι, Στήβι Ουόντερ, Τσάκα Καν, Αντρέας Βολλενβάϊντερ, Καμάσι Ουάσινγκτον, Μαντλέν Πεϊρού, Κώστας Καπνίσης, Ρένα Βλαχοπούλου, Μίλβα, Κάρλο Πόντι, Λένα Σαμαμιάν, Πήτερ Γκάμπριελ, Πινάρ Τοπράκ κ. ά. σε συναυλίες, ηχογραφήσεις, Θεατρικές παραστάσεις και ταινίες.
Τα τελευταία χρόνια η Αλέξια έχει δημιουργήσει τη δική της μεθοδολογία, τη Μέθοδο Μουσικής Ακρόασης με βάση τη Μουσική και τον Αυτοσχεδιασμό, με τον τίτλο «Re-bE», ένα Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Κοινωνικής Καινοτομίας και Δημιουργικότητας, με σκοπό να προσφέρει Μουσική, Δημιουργικότητα και καλλιέργεια σε παιδιά και εφήβους.
Σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας της Κύπρου, το «Re-bE» έχει εγκριθεί για όλα τα Δημόσια σχολεία της Κύπρου.
Μέρος του ιδίου Προγράμματος και πρωτοβουλίας είναι και η πολύχρονη συνεργασία της Αλέξιας με την Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών, για τα ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά.
Το ακτιβιστικό έργο της Αλέξιας βρίσκεται πάντα στον πυρήνα των θεμελίων και των αρχών της, συμβολίζοντας την ελπίδα την έμπνευση, τη συμπερίληψη και την αποδοχή όλων. Η φωνή της εκπροσωπεί όλους ανεξαιρέτως και με τη μουσική της, προωθεί και εμφυσά την αλλαγή.
Μέσα από την πορεία της τασσόταν πάντα υπέρ των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας, και καθιστούσε γνωστά θέματα ανισότητας των φύλων, ηθικής, σωµατικής ή σεξουαλικής βίας, εμπορίας προσώπων, δικαιώματα των γυναικών, των παιδιών, των νέων, των προσφύγων, αιτητών ασύλου, μεταναστών, ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, και πολλών άλλων ομάδων πολιτών. Ως γυναίκα και ως εκτοπισθείσα η ίδια, η Αλέξια καταλαβαίνει βαθιά τη σημασία της ευαισθητοποίησης λαμβάνοντας θέση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.
Αυτές οι εμπειρίες έχουν γίνει επίσης δημιουργία, μουσική, τραγούδια, στίχοι και ποίηση και υπάρχουν στους δίσκους της «Re-bE» και «Birds Have to Fly». Ένας από τους σημαντικότερους δίσκους της Αλέξιας, είναι το «Re-bE», ένας χάρτης συναισθημάτων, σκέψεων και εμπειριών, μια αυτοβιογραφική προοπτική της δημιουργικής διαδικασίας της προσωπικής της μεταμόρφωσης.
Η Αλέξια, σπούδασε Δημιουργική Γραφή και Φεμινιστική λογοτεχνία, υπό την διδασκαλία μιας σπουδαίας Ακαδημαϊκού η οποία ειδικεύεται στη μελέτη των Φύλων και στην επίλυση των συγκρούσεων. Έχοντας πάντα αγάπη για τη Γραφή και κλίση προς τη Γλωσσολογία (Linguistics), εκφράζει τις εμπειρίες, τα συναισθήματα και την Τέχνη της, διά μέσου της Γραφής, της ποίησης και της συγγραφής στίχων. Οι στίχοι της Αλέξιας πραγματεύονται θέματα και ιδέες ανθρωπιστικής προοπτικής, όπως επίσης και θέματα του Εαυτού. Η συναισθηματική της ευφυΐα, με τον τρόπο αφήγησής της σε αφηρημένο Εξπρεσιονισμό, με κωδικοποιημένες λέξεις και φράσεις, επιτρέπει παρόλα αυτά την εμπειρία της προσωπικής ανάγνωσης των ακροατών, δημιουργώντας πολλαπλές ερμηνείες, συμβολισμούς και νοήματα, όπως ένα έργο Τέχνης.
Μέσα από ένα χορό και παύσεις ανάμεσα σε λογοτεχνικά κινήματα και Εσωτερικό μονόλογο (Αφηγηματική Μέθοδος), η Αλέξια εμπνέεται και πειραματίζεται μέσα από ποικίλα είδη γραφής, τη Φεμινιστική λογοτεχνία, τον Ρομαντισμό, τον Εξπρεσιονισμό, την Αβάντ γκάρντ, Language poetry, την Εξομολογητική ποίηση, τον Μεταμοντερνισμό κ.ά.
Ο τρόπος γραφής της Αλέξιας, αποτελείται από μια διαδοχή από ετερογενείς, ετερόκλητες λέξεις, φράσεις και στοιχεία, δημιουργώντας ένα λεξικὀ με φωνητικό και συναισθηματικό αλφάβητο δικής της επινόησης, ένα γλωσσολογικό υφαντό το οποίο συμφωνεί και συμβαδίζει με το μωσαϊκό των ήχων και των επιρροών που υπάρχουν στη μουσική της, ως αποτέλεσμα της Ιστορίας του τόπου στον οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Γεννημένη στην Αμμόχωστο της Κύπρου το 1964, η Αλέξια, είναι παιδί πολιτικών συγκρούσεων και πολέμου ως επακόλουθο της Τουρκικής εισβολής του 1974 και της συνεχούς παράνομης κατοχής της Κύπρου. Η μουσική έκφραση και δημιουργία της, συχνά απεικονίζουν τις αναμνήσεις, τις εμπειρίες και την αδικία που υπέστη η χώρα της από την Τουρκία.
Η δουλειά της Αλέξιας στην Πολιτιστική διπλωματία διά μέσου των Πολυπολιτισμικών συναυλιών της, των δίσκων της και του Προγράμματος της Re-bE, έχει γνωστοποιήσει ανά το παγκόσμιο, το θέμα των αγνοουμένων, των εκτοπισμένων και την Εθνοκάθαρση μιας χώρας.
Η Αλέξια συνεχίζει να μεταδίδει την αγάπη της για την Μουσική, μέσα από τις θεματικές της συναυλίες, σε Παγκόσμιο επίπεδο.
